8
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1214
Okunma

kurşunlar
onun kuyruklu yıldızlarıydı
bir kuru ekmek süslerdi düşlerini
taştan yastığı
ve sıcacık ana kucağı özlemi vardı
elleri tutamadı umudu
güçsüzdü boynu, büküldü
yıldız, gözlerinden kaydı
toprak susuz, yağmur inatçı
o şuçsuzdu
tarihte oda vardı ama
tarih onu yazmayacaktı
yaşamdan elinde kalanı bırakıp
sonkez derin bir nefes aldı
yüzünde hüzünlü bir tebessüm
hoşçakal dedi