Bir zamanlar bir hademe idim
herhangi bir okulunda
ama ne yazikki bir insan yerine bile konulmadığım
zamanlar oldu görev yaptığım bu ortamda
kimine göre değersiz kimine göre onursuz bir insandım
bana verilen talimatları yerine getirdiğim için
gün geldi kendini bilmez velilerce
aşşalandım hakarete uğradım dalga geçilip
tartaklanıp dövüldüm
adeta şamar oğlanına döndüm
başka bir hademe olan murat karataş ile aramızda
çıkan bir tartışma sonuncu
ense köküme acımasızca vurdu murat karataş
bunlar olur iken ne hakkımı arar oldum
ne adalet bula bildim
ağladığğım çok zamanlar oldu
gün geldi tebessümü unuttum
gülmek gelmedi içimden
yüzüm asık somurtkan oldum
çevremdeki insanlar bu halime
bin bir çeşit laf söylediler
hiç kimse sormadı bu halimin nedenini
sizce nasıl güle bilirdim o ortamda
ama şunu bilmezlerdi
şu dünyada boynum bükük ise
ekmeğim açım suyum içindir
gerisi yalan dolan