Aşk koşulsuzluğu sever. Kendine vuruluşu içten olan kalbi kabul eder. Aşk ister, vermekten çok...

.......................................

sen aşkımı yudumla
sözcüklerin çaresiz kaldığında
aldığında başını hüzün
cennetten parçalar taşıyan şehrime uğra
ve dicle kokan nehrimde yıka kalbini


ki yalnız olmadığını
ki seni çok seven biri olduğunu bilesin
tam anlayasın beni kendinde



sen aşkımı iç
yağmura hasret düştüğünde bakışların
bedenin kavurucu sıcaklardan bunaldığında
serinliğime teslim et canını


ki damla damla ıslatayım her hücreni
ki ışık ışık süzüleyim derinliklerine




ve sen aşkımı tat
bir dilim ekmeğe muhtaç kaldığında
aldığında yaşını kıtlık
ömrün boyunca varlığına yetecek bereketime sığın
ve in yusufi kuyuma züleyham


ki
en büyük değer gönül zenginliği
ki en yüce anlam sevmek olgusu...