Kendini yannız hissetmişliğin bir köşesinde çırpınırken ben,
Yağmur gibi üzerime akıp
Kor ateş gibi yüreğimi yaktın,
Dünyamı yıktın

Şimdi sen dinle "HİCRAN" dolu bu kalbin ızdırabını !

Görememiştim;
Çıktığımız yolun sonunda bir çıkmaz olduğunu
Aklım başım da değildi
Sen girdiğinde kalbimin derinliklerine.

Hatırlıyormusun beraber sabahladığımız
O sıcak,masum ve ıslak geceleri.
Ben seviyorum seni dedikçe
Sen bir daha,bir daha söyle diye yalvarıyor,
Ardından ben de,ben de seni aşkım diye haykırıyordun.

Keşke gerçekten sevebilseydin beni
Uğruna bin kere canımı verirdim.
Biliyormusun bir tek senin sevdana yenildim ben.
Bir türlü gerçek aşkın olamadım
Kalbin de yer bulamadım senin.

Eğer ki bir gün;
Tamam bende gerçekten seviyorum seni dersen
Korkarım ki çok geç olacak.
Çünkü ben ,karanlık bir dünyada
Seni arıyor olacağım.
Arzu edersen "MEZARIMA BEKLERİM".

Dedim ya çıkmazım benim,
Bu yalan dünyada
Bir tek senin sevdana yenildim ben.

Eğer aklım başımda olsaydı
Yemezdim kaderin o mide bulandıran
"KALLEŞ TOKATINI"!...



Adil Muzaffer