Şimdi dört duvar arasında
Hayatımın dört bir yanı tel örgülerle çevrilmiş
Bir mapusluk hayatı yaşıyorum mapus damında

Dünyam üç adımla beş karış arasına sıkışmış kalmış
Gözlerim ufuklara gece yıldız misali asılı kalmış
Yüreğim hasret ateşiyle çöllerde leylasına hasret köz olup yanmış
Yürekteki yangın sönmek bilmiyor mapus damında

Her gece hasreti içiyorum içki yerine
Umutlarım bir uçurtmanın peşine kapılıp gitmiş
Uykularım karanlık kâbuslarla aynı sahnede oynayıp kalmış
Sabahın ışıkları dünyamı aydınlatmıyor ki mapus damında

Çocukluğumun oyuncak treninde hayal yolcusuyum
Her akşam sevdiklerime bir sefer daha düzenliyorum
Uyandığımda dört duvar arasında bir kez daha kahroluyorum
Günler hiç geçmiyor mapus damında

Şimdi resimlerin yastığımın dibinde
Gönlümse iflas etmiş kapısında paslı kilitle
Ömrümse yerlerde beklide son seferde
Çaresizlik yaşıyorum mapus damında

Şimdi bir fasıl gönlümün mahreminde
En gizli karanlık köşelerinde
Sevdiğime hasret kokan nağmelerle
Nemli duvarların çilesi çekilmiyor mapus damında

Şimdi sanık sandalyesinde suçum ne bilmiyorum
Aşkın hükmü kesilmiş anlamıyorum
Kalemi kıran yürek mühürlenmiş çözemiyorum
Kalemim kırılmış mapus damında

Bir karış pencereden güneşe bakıyorum
Gasp edilmiş ışığım bulamıyorum
Karanlıklarla yoldaş oldum istemiyorum
Güneşim çalınmış mapus damında

ZÜLKÜF KILIŞÇI