rüzgarlı bir sahilde kahve yudumlamak,
boğazın maviliklerine dalmak,
anıları ıraklarda bırakmak,
bel ki hayata yeniden bakmak.
göz göze geldi mi iki insan;
birde olursa aylardan nisan,
ilkyaz’ın sabırsızlığıdır bu,
çiçekler açmadan asla durur mu?
bir martı süzülür yalnızlıklara,
boşunadır bakmak çok uzaklara,
gönül düşmüşse bir de o tuzaklara,
yazık olmazmı yaşanmış onca aşklara?
bırak göz pınarı artık kurusun,
ihanet eden kimse hesap sorulsun,
yaşanacak bir yeni dünya kurulsun,
kalbi kıran kahpe yalan son olsun.
Kırlar dan çiçekler derleyip sana,
masanın en güzel yerine koysam,
sevgi her an huzur verir insana,
kalan günlerimde sevgiye doysam.
bir gülüş bir şarkı bir merhabayla,
yaşama başlarım eğer ben buysam.
bir akşam uykusuzluk biterse,
sonu ölüm olsun varsın isterse,
ama sevdiğin bırakır da giderse,
dünya senin olsun boşa, isterse.
bir şiir bir roman bir resim olsan,
aradığın her şeyi bir yerde bulsan,
olmadık bir anda kalplere dolsan,
acı verir boş yere bir aşkla solsan.
Bari son günlerim de ela’lım olsan


mehmet TAHMAZ