Işık süzülüyor,
Zaman çalımlarından,
Zalimdin sırça köşkünde,
Hüküm giydi esir ruhun,
Bağdat’ı kucaklasan boş,
Sırat başlarında günah tasın,
Kızıl bir geceye meftun yüzün,
Devriliyor duvakladığın ar damarları.


Yırtık mintansın,
Hidayete erdi başın,
Ceplerinde can borcun,
Duvarlara sinik harcın,
Alnında dünden şafak,
Kırk dereden suda yunsan,
Karasın ayaza düşen dilin,
Sürülen tarla gibi oğulotu saçakların.


Hangi Ana’nın dölüsün,
Avuç aralarından…
Kapılarda değnekli sürgit,
İzin düşer sırma saça,
Aralıkta arsız çocuk,
Dile mayalı çiçeksin,
Solgun damarlarından.


İki çıra,
Yol yamaçlarında…
Yaşama sevincisin,
Tanrının mucizesi,
Ninnilerin yol aşığı,
Başa gelen duasın dilde,
Kulağa üflenen güzel adsın,
Tanrı kelamından…
Dile sürgit oğul otusun,
Varlığınla aydınlanan gelecek.


Yüreğe işleyen taze kansın yeni çiçekli tohumlarda iyi ki ekmiş Annen
Seni dölden tarlasına ve iyi ki dile düşen sürgünsün oğulotundan damarlara…
02.08.2010