1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
893
Okunma
Gözüne düşen ter damlası,
yürek.
Karanlıkta bir perde.
Hadi gitsin buğulu görüntü,
sonsuz olsun sonu kaderin.
Saç tel tel, siyahsız,
kırlaşmış kahve...
Kırışmaya yüz tutan ten.
Dokunuşların uzayabildiğince,
Patika yol gibi,
Kıvrım kıvrım, uzun uzun..
Gün doğumundan, batımına
hep sen.
Zehir acı değil bu kadar,
bir fırt ve sonsuzluk aslında.
Çok kolay be ..
Yapabildiğince düşünmek,
bastığın yeri.
Düşünmek,
hep sen, hep seni.
ART 13.01.2010
5.0
100% (1)
Cevap Yaz