Yar,
Bir karıncanın, seni yakan ateşi söndürme çabası ,
sana geliyorum, yakılan ateşe atıyorum kendimi,
senle yanmalıyım ..
ve bir Karınca-YAR hikâyesidir dillerde dolaşan ,
gönlümdeki acı, sarıp sarmalayan Karmaşa ’’sen’’, hikâyem sensin YAR ..
Gıpta ediyorum karıncaya,
ve ben isterdim sana Bir Damla suyu getirmek,
okyanusları kor ateşe dökmek..Söndürmek !


..
sana yanıyorum ..
kimse dindirmez alevimi, dudakların yaktıkça yakar beni,
senden başkası iflah etmez ateşime,
söndür gözlerinle yangınımı ..
söndür ..
söndür !

Günahkârım yar....
Sensiz nefes alıyorum,sensiz gözümü açtığım her sabah,
ve yapayalnız uyuduğum geceler ...
Affet günahkârım !
..
dudaklarım dudaklarına değdiği an, başka bir can olacaksın bana;
Nefesim ..
ve o zaman ’En Sevap’ım olacaksın ..
gözlerim gözlerindeyken..En Nefsim oluyorsun !


...
tenimde dudak izlerin, kokun ..
öylesine tutkusun ki içimde, öylesine bir özlem,
yakıyor içimi kokun.. hasretin .
dudak izlerin kaldı dudaklarımda, o ilk öpüş heyecanı ’’Her Öpüşünde’’
ve ..
ve ’YAR’ oluyorum, ’’Sen’’ olıuyorum ,
bütünleşiyorum kokunla !


’’ Seni düşünüyorsam,
yaşıyorum sevişlerini içimde; en hâyasız helinle ..
Seni düşünüyorsam,
Hissediyorum, tenini tenimde,Büsbütün çırılçıplak ... ,,

’’ Yar.. ,
Yangınlara çağırıyor gözlerin beni.. üşüyorum sana deli deli : ) ,,


Öpüyorum Yüreğinden ..