Oturduk Göksu Parkın da,
Sunam yandı ben ağladım.
Hayat suyumun çarkında
Sunam yandı ben ağladım.

Sisler büründü özüne,
Letafet verdi sözüne,
Yaslandı yüzüm yüzüne,
Sunam yandı ben ağladı.

Gülüm dedim; bülbül dedi,
Şeydayı ateşe verdi,
Hasret denizine girdi,
Sunam yandı ben ağladım.

Düşündü biraz hislendi,
Hasret dedi de seslendi,
Başı omzuma yaslandı,
Sunam yandı ben ağladım.

Hasret deyince yutkundu,
Uzandı elimi tuttu,
Dilinde sözü unuttu,
Sunam yandı ben ağladım.

Yıllar aylarımı yerdi,
Saçlarıma beyaz verdi,
Gönül sazda bir tel gerdi,
Sunam yandı ben ağladım.

Kader durmadı ahtın da,
Ayrılık varmış bahtımda,
Oturdu gönül Tahtımda,
Sunam yandı ben ağladım.

Eyüp postu yere serdi,
Sel oldu çağlayı verdi,
Sinesine hasret derdi,
Sunam yandı ben ağladım.

Eyüp Şahan
Sakarya / Kocaali 8.7.2010