günler geçiyor ve düşünceler duruluyor..
yakın olmanın verdiği tatlı heyecan,
yerini bitmeyen korkulara bırakıyor..
nasıl olur diyerek girdiğim yolda,
sönük bir umutla bakıyorum yarına..
hani hep kendine dair bir çekincen vardı ya,
insan bu; her zaman dört dörtlük olamaz ya..

günler geçiyor ve düşünceler duruluyor..
her zamankinden fazla şu an korkularım,
kimse farkında değil içimde kopan fırtınanın..

günler geçiyor ve düşünceler duruluyor..
sana yakın,ve bir o kadar da uzak olmanın
verdiği huzursuzluk,
koca bir günü mahvetmeye yetiyor..

günler geçiyor ve düşünceler duruluyor..
sana dair şiirler yazacağımı söyleseydi birileri,
derdim ki; ’’git işine yahu güldürme beni’’..
şimdi kalem elimde gülüyorum yine..
lakin bu gülüş benzemez senin bildiklerine,
alaycı,samimiyetsiz,içi boş değil işte,
korku,huzur,endişe,umut saklı bu gülüşte..

günler geçiyor ve düşünceler duruluyor..
nasıl desem,bir anda günaydınım oldun,
gündüzler yetmez gibi,gecelerime de doğdun,
ben bundan değil,çaresiz kalmaktan korktum..

günler geçiyor ve düşünceler duruluyor..
nasıl olur dedim,diyorum da hala;
günaydınım..narçiçeğim,sevdiğim..