22
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
4305
Okunma

Gün görmemiş pencerelerde kaldı çocukluğum
Ne bugünü yaşayabildim doyasıya
Firari yarınlarım oldu benim...
Bir sıfır yenik merhaba dedim hayata...
Ne derdimi anlattım birilerine
Nede ağladım herkesin önünde...
Yalnızlık oldu tek sırdaşım...
sadece yalnızlıktı dostum...
Uyumazdım yıldızlara bakmadan
Ve pencerem hep açık olurdu
Derdimi dinlerdi kayıp düşen yıldızlar
Büyüyordum içimdeki yaralar ile birlikte...
Sanmayın ben öksüzüm
Annemde var babamda...
Ama yine de kayıplardayım yalnızlığımla...
Kaçmak istedim çok uzaklara...
Ne yaşadıysam yarım kaldı
İnandım güvendim herkese...
Ben sandım ben olmayanları ömrümce
Ve hep kaybeden ben ben oldum
sessiz çığlıklarımı duyanım olmadı ...
Sevmedim kimseyi hissetmedim iliklerime kadar...
Gözlerim bir yabancının gözlerine bakmadı öyle
Görmedim düşlerimde
Beklemedim sevmedim ölesiye...
Acılar mesken tutmuştu yüreğimi
Anlamsızlıklar içinde boğuldum gittim...
Ben hep hayallerle büyüttüm kendimi..
Gün görmemiş pencerelerde kaldı çocukluğum ve benliğim
Ne hayatın ucundan tutunabildim tam anlamıyla....
Nede hayatla baş edebildim...
...ASİYİM ASABİYİM....
meleğim gamze dağ ablama ve rawiz1621 arkadaşıma çok teşekkür ederim bana çok yardımcı oldunuz şiirimde.... meleğim nefesine sağlık
5.0
100% (13)