söyleyeceklerim çok zaman az
biliyorum
bu sıcaklar kuruttu beni yaprak gibi
kopup düşmemek için direniyorum
yazacaklarım var hala geriye bırakmak için
bildiklerimden lazım olanlar var
biliyorum
rüzgar bile yakıyorsa artık ne çare
dünyaya diklenmek ayak diremek nafile
doğru olan elimi çabuk tutmak bunuda
biliyorum
nedir yılların arkasına saklanmak çaremi
onca siyah beyaz resim ortada dolaşırken
unutulmamak lazım
biliyorum
yazıyorum insanım taş devrinden beri
unutmak kolaysa unut unut gitsin
dost bir ateştir yürekte hasretle yanan
sevgidir yoladaştır dayanılan bir çınar
ben birim dostlarla çoğalan hatıra olan
konuşulan anlatılan unutulmayan
biliyorum
bu sıcaklar kuruttu beni ,direniyorum
aşagıda rüzgarla savrulan sarı sarı
beni bekleyen kuru sıradan bir ağaçtan
düşmek için bağrıma esecek rüzgarı
bekliyorum sıra gelince salına salına düşeceğim
biliyorum