3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1600
Okunma
Akıl almaz karmaşık bir yolda yürürsün bazen
Çoğaldıkça azalır,
Azaldıkça çoğalır acıların,
Yalnızlıktur tek arkadaşın,sırdaşın
Güvenmezsin kimselere
Kaptırmazsın kendini aşk denen illete
Korkarsın çünkü;
Biri gelirde hayallerini yıkar diye tepene,
Sevmeye cesaret edemezsin yine
Ama kalbin muhtaçtır katıksız sevgiye
Ne yaşarsan yaşa,
Hangi ayrılıklardan geçersen geç
Yalnızlık zordur,dönde sor bir kendine
Yüzleş benliğinle.
En dayanılmaz acıları kıskandır
O tatlı gülüşünle,
Keşkeler üzülsün senin yerine
Büyümeyecek sevgiyi ekme gönlüne
Uğrarsın dikenlerin azizliğine..
5.0
100% (2)
Cevap Yaz