9
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1739
Okunma
Yandı gönlüm tutuştu ateşinle kavruldum
Elveda diyemeden hazan vurdu savruldum
Ümit telim kopunca göğe savruldu dağlar
Matem tutar yeryüzü yalnız derdime ağlar
Çağlar durur ırmağım çağların ötesine
Batar tüm güneşlerim kaynar kederli sine
Gözümden akan yaşlar taşırdı okyanusu
Düşürdüm yüreğimden esrarlı cam fanusu
Ölümden korkuyorum ölmeden ölemedim
Hicranın gözyaşını aşkınla silemedim
Tam otuz yıl huzuru mum tutarak aradım
Aşk bezmine girince yandı çıra/k muradım
Öyle bir alev ki bu serinledim yandıkça
Tükendi tüm dertlerim gül ismini andıkça
Fezadan daha derin içimdeki kainat
Kalbimde tüten sevdan tırmanıyor kat be kat
Aşkına müptelayım dengin yoktur eşinde
Gölgem bana tabiyken ben gölgemin peşinde
O efsunkar endamın güzelliğin son nokta
Tek huzurum tesellim bağrımdaki şu okta
Murat CANBOLAT
5.0
100% (7)