O göründüğü an yer yerinden oynamalı
Zelzele sanmalı insanlar betonların arasından çıkmalı
Gökdeki kuşlar etrafında dolanmalı
Çicekler solmalı onun güzeliğnden

Gittiğiyerlerde yeşilikler bitmeli
Akan sular durur derler ya
O geldiğinde sular çoşmalı
Hiç akmadıkları gibi akmalı sevgiliye doğru

Onu gören gözler onun ışığından kör olmalı
kararmış ruhlar dahi parlamalı
Göstermeli üzerindeki latifeleri capcanlı
Yaşarmalı gözler akmalı seller sular gibi


Kimse kalbini hisedememeli
Kalbilerini onun nuruna kaptırmalı
Dönmeli herkes etrafında
Ateşin etrafında dönen pervaneler gibi





Dağlar, dağlar dayanamamalı püskürmeli
İçinde ki ilahi ateşi
Daha öncekinden farklı
Busefer koşmalı olağan hızıyla ağaçlar ona doğru

Bulutlar gölge etmeli o mübarek başa
Gül kokusu yayılmalı aleme,sarhoş edercesine
Ruhlar beden duvarının içindeki bağlı bir kır at gibi şahlanmalı
Tüm alem onun bu lütfü için sevinçden ağlamalı

Ey Efendim O kadar Uludurki Adın
Anıldığında dahi tekrar insan yapıyor
İnsanlığını kaybeden bedenleri.