Nasıl anlamadım aldandım sana
Ömrümün baharı geçti gülmedim
Bir hayır görmedim sevdadan yana
Yoğurdun çileyle vay be şerefsiz.

Bülbül ah ettikçe dikenli güle
Har vurup savurdun harmanım yele
Yedin servetimi düşürdün dile
Ömrünce ah eyle vay be şerefsiz.

Gülüşün sahteymiş fiyakan pozun
Zerresi zer olsa toprağın tozun
Şeytan görsün senin riyakar yüzün
Kandırdın hileyle vay be şerefsiz.

Ardımdan laf edip güldün üstüme
Bilmedim girmişsin tilki postuna
Hiç böyle yapar mı insan dostuna
İnleyip ah eyle vay be şerefsiz.

Devran döner bir gün görürsün sen de
Umudun hayalin bittiği yerde
Herkesin bildiği amansız derde
Umarım düşersin vay be şerefsiz.

İnsanlık bu’mudur nasıl bilmem’ki
Çok şeyler yazarım daha bu ne’ki
Uzak git yanımdan gelme yeter’ki
Irak kal öyle vay’be şerefsiz.

Hüseyin her şeye eyvallah dedim
Ömrümü yıllarca yedin bitirdin
Bir soylu aşıktım dize getirdin
Rezil rüsvay ettin vay be şerefsiz.

Hüseyin Çiftçi