Seni özlemek yok sen varsın
kalabalığa karışınca nefes alan bedenler var
sen varsın diye gerisi simsiyah gözalabildiğine
yıldızlar siyah
deniz siyah
neş’e siyah
gözlerindeki yaşlar karamsar ilah..

sevmek kimliksiz kalmak çırılçıplak
adını unutmak, dünü bugüne katmak
ilk olmaktan korkmak
mahvetmek ekmeği buğdayı
bağdattan dönmek çine giderken sevmek.
seni özlemek yok sen varsan
sigarayı tutuşturmak parmaklarımla
hatta yangına yürümek, yanmaya inadına
Sevmek kişiliksizleşmek hatta sormadan kitabına
sazın sesine aymadan mırıldanmak
tükürmek herkesin ortasına
sırtını sıvazlatmak anne sıcağıyla
havluyu atmak
suyu kapatmak
nasıldı diye sorana aynıydı diyebilmek
gelen kadından kaçmak kaybolmak
duyduklarını ezberlemek
kendini tanıtmayı denemek..
sevmek kediyi panter yapmak aynalara..

seni özlemek yok demiştim ya
unut gitsin..