Dost. Dost diye, diye geldim yanına,
Sadık yârin almış seni koynuna,
Gayrı sadık yârin seni bırakmaz.
Aç kolunu sarıl onun boynuna.

---Kara toprak sana sadık yâr olsun,
---Rahat ol yattığın yerin nur olsun,
---Sen girmişsin sadık yârin koynuna,
---Sıkı, sıkı sarıl onun boynuna.

Kader almış senin iki gözünü,
Nasip olup göremedim yüzünü,
Çok ah ettim seni gelip görmeye.
Duyamadım dost, dost diyen sözünü.

---Kara toprak sana sadık yâr olsun,
---Rahat uyu yattığın yer nur olsun,
---Kavuşmuşsun sadık yârin koynuna.
---Aman sıkı sarıl onun boynuna.

Yad olup da aramızdan savuştun,
Kuş olup da uzaklara mı uçtun?
Sadık yârim kara toprak diyordun.
En sonunda sadık yâre kavuştun.

---Kara toprak sana sadık yâr olsun,
---Rahat ol yattığın yerin nur olsun,
---Sen girmişsin sadık yârin koynuna.
---Sıkı, sıkı sarıl onun boynuna.

Ağlarım göz yaşım kimseler silmez,
Senden gayrıları derdimi bilmez,
Şu dünyayı dost dost diye aradım.
Senin gibi dostlar bir daha gelmez.

---Kara toprak sana sadık yâr olsun,
---Rahat uyu yattığın yer nur olsun,
---Kavuşmuşsun sadık yârin koynuna.
---Aman sıkı sarıl onun boynuna.

Salih der ki; aşka yandım ezeli,
Genç yaşımda bağım döktü gazeli,
Seni seven canım dostlar sağolsun.
Kaybettik senin gibi dost Veysel ’i.

---Kara toprak sana sadık yâr olsun,
---Rahat ol yattığın yerin nur olsun,
---Sen girmişsin sadık yârin koynuna.
---Sıkı, sıkı sarıl onun boynuna.

“10.10.1986”

OzanSeveni
Âşık Salih ARMAĞAN
ŞairYazar