Vaktin en kısa zamanında
Yıldızların pırıl pırıl olduğunda
Neşemin yerine geldiğinde
Alem bana .ben aleme
Hayran olduğumda
Kuru sıkı atacak meydan bulduğumda

Kendimi koca kafdağında gördüğümde
Tepelerinden kır çiçekleri derdiğimde
Bozkırlardan inip şehrime geldiğimde
Kendimi bir anlık celep sandığımda

Dolaştım pirelerin o büyük sarayını
Tuttum içlerinden kasaba gelecek olanını
Üç seksen yatırdım
Dost hatırına kurban ettim

Kestim derisini aldım
Koca kantarda tarttım
Fazlasını kantar parası olarak bıraktım
Sevabını dosta yolladım

Bütün etini yedi mahalleye dağıttım
Kalanını gelecek seneye ayırdım
Derisini davula geçirdim
Kırk gün kırk gece oynadım

Oynadım oynamaya doymadım
Bu hikayem tarihlere yazıldı
Talebeler okumaktan yorulmadı
Sohbetleri edildi bitmedi
Ziyafetin tedı damaklardan gitmedi

Çek dostum oradan
Bize güzel bir kahve
İkisi orta olsun
Birisi de sade
Bu günlük bu kadar yeter
Haydi dostlar bana müsade
Gürüşürüz yine güzel bir şiirde

BU BİR TİVİTİ ŞİİRDİR....
MEHMET ALİ ÜNSAL..
MUĞLA .YAYAĞAN..