Benim ağbim o en sevdiğim..
Düşünce suçlusu bu kahrolası hayatta..
Hayat’a yenildi abim benim..
Taktı kafaya herşeyi kurtaramadı bendini..

Benim şizofren bi agbim var..
Hayattaki en büyük acımdı..
Daha küçüktüm hastalığını bile bilmiyordum..
Annemler grip oglum derlerdi grip..inanırdım..

Zaman geçti on dört yaşına gel seni gezdircem diyen canm abim...
On yedi yasıma geldgimde evden cıkamıodu...
E niyemi şizofren olmuştu..Leyla ugruna
Askerde yemişti ihanetin tokadını...

Takmış kafaya aşkın acısını..
Unutamamış..günlerini..gecelerini..yemeklerini..
Hayatının tüm zamnını Aşkınn acısını düşünerek almış beynine darbeyi!
Askerdeyken kaldırmamıştı o sevgi dolu agbimin kalbi bu acıyı:(

Ve askerlik bitti ...
Hatalık nuksetti...
Zorla yatrıdım abgbimi hastaneye..
O gün anladım leyların ŞEREFİNİ!!

Şimdi oniki sene geçti kurtulamadı aşkının suçundan ..
Şimdi yarın yine o acıyı yasıycak abim ve ben..
Aklım ermiyor,daralıyorum,kabullenemiyorum..
Neden benim abim,neden aşk!

Haşa isyansal cümlelerim olmadı...
Şükğrğ bildim,acımı sindirmeye çalısırken..
O benim abim be dostlar CANIM O PARÇAM..
O böyleyken ben nasıl hayatıma bakarım..

CANIM ABİME;

Takma kafana dertleri ver bana
Ver ben şiir yaparım onları
Üzüntülere alıştım yolla bana
Aşık tım bende bir zamanları
Avare olduk sokaklarda
Sönmüş mumların varsa yolla bana
Sokak lambalarım var benim
Birbirini kovalayan kedilerim
İki elin bir olup ısındığı
Sım sıkı tuttuğum buharlarım
Asla ulaşadığım camlarım var benim
Ben şiirciyim abi !!!