2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1061
Okunma
Berivan güneydoğuda yaşayan bir genç kızdı,
Aslında genç değil, çocuk denilecek yaştaydı,
Ailesiyle birlikte toplanıp İstanbul’a göçtüler,
Oradaki hayatı başaramadılar, geri döndüler…
Hikaye bu ya, uzadıkça sayfalar dolduracak,
Örnekler de çok, orada çok ana var ağlayacak,
Berivan kimliğini almadan dışarı çıkıp gitti,
Sonra tutuklanarak cezaevinde misafir edildi…
O bir çocuk ama cezası büyükler gibi nedense,
Gençliğinin on dört senesi geçecek cezaevinde,
Dışarı çıktığında da bu kimlik devam edecek,
Hangi hayatın içinde varlığını sürdürecek…?
Bu insanlar bizim, çocuklar memleketimizin,
Geleceğimizi cezaevi sınırlarında geçirtmeyin,
Onları bırakın kendilerini özgürce keşfetsinler,
Savaşı değil ama barışı yaşamayı sevsinler…
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz