Bu akşam bir hüzün çöktü içime taşıyamadım sensizliği
Kader mi desem,hasret mi desem..? bir sevda bu..
Oysa ne kadar da sana bağlanmıştı bu zavallı kalbim..
Bilemiyorum,anlamıyorum sevmek buna mı derler..
Bu yalnız kentin akşamlarında, kimsesiz,çaresiz
Ve ben sana hasret ..
Yaşam mı desem,ölümmü desem.. bilemiyorum....
Dinlemesen de yakarışlarımı, bilmesen de sevdamı..
Sana sevdalı bu yürek, sana sevdalı duygularım..
Bu akşam ipe çektim anılarımı bir bir..
Ağladım olmadı,güldüm olmadı..
Seni suçlayamadım bir türlü, seni yargılayamadım..
Ama seni ipeklere de saramadım..
Mutluluk bana çok uzak biliyorum, anlıyorum...
Anlamaya çalışıyorum....
Sen çok uzaklardasın oysa, belgide çok yakındasın...
Sana inat kalbimdesin...
Sen benim gözümde yaş,dudağımda hecemsin...
Sen benim rüyalarım,sen benim bitmeyen gecemsin..
Sen benim ışımayan sabahlarım, doğmayan güneşimsin
Soframda aşım,içtiğim suyumsun...
Sen benim çözülmeyen bilmecem, sen benim her şeyimsin
Anlamasan da...
Bir bilsen sevmenin, bir bilsen özlemin ne olduğunu..?
Üşürdün temmuz sıcaklarında...
Bir hissedebilsen hasret sancılarını, göz yaşlarını..
Sende benim gibi şiir yazardın eylül akşamlarında..
Sende benim gibi ağlardın eylül akşamlarında..
fikret malkoç