Ömür kuş
Misali uçup gidecek
Yüreği mesken tutan bu hicran
Ne zaman dinecek
Dil çekilecek, gözler dökecek,
Kim derdin devasını
Lütfedip sürur verecek
Can çıkmış sanki
Elem neye gerek, kelam
Bin bir halin dilinden hüzün dikecek

Yorgun gönlümü
Yormayın ne olur artık
Yılların kaybolmuşluğu
Sinemi ıstırapla dağlar,
Hissederek bir bakın
Hücum ediyor
Sancılar yüreğime
Zıpkın misali
Sanki meftun olmuş akın akın
Ey yar, ne söylesen bilmem ki,
Kalbin ne kadar hisseder ki,
Bir şevkim kalmadı inan ki

Sormayın artık
Melalimi, çekil de uzletine
Titreten bu sevda,
Gönlümü şad edip çürütse de,
Can hazanı nefeslenip göçse de
Yüzüm gülmese de,
Ruhum bizarlığın kadrinde esirse,
Aşkın firkati gönülden çekilse de
Gam değil,
Şehre dilmeye muhtaç değil,
Abad olan hal,
Gönüller için bir zerre dert değil

Diyorlar ki;
Aşkın izi kalır,
Yüreği sızlatıp ağlatır
Keşkelerle yaşatır,
Nedametle halsiz bırakır,
Gözler yaşarsa bile
Acizliği kime bırakır
Öyle olsun,
Yeter ki gönül meftun olduğu
Aşkın şimaline yüz sürsün,
Bu elem kime kahır
Ey rüzgâr bir ses ver,
Yârin nefesinin izzetinden
Süruru halime sessizce ser,
Şevki öyle ver

Goncalar gül olmuş,
Seherler aşkın sesiyle çınlarmış
Meftun bırakan geceler
Yüreğin hasretiyle, sabahlara
Kadar durmadan ağlarmış
İnsan bakarmış,
Hal anlaşılmadan
Yalnızlığın servilerinde
Yâri muhabbetle anarmış
Aşktan kul nasıl korkarmış,
Aldatmak ve aldatılmak
Nefisler için en itibarlı sayfalarmış

Vurmayın
Artık gönlüme,
Mahzunluk var sinemde
Ne kadar kelamın
Kadrinden söz ederek,
Halimi aşikâr eylesem de,
Aldırmayın geçin
Avareliğime vererek,
Nitelikliliğime kanaat getirin,
Ruhumun bizarlığına verin ve gidin
Nefesin azizliğinde
Sürur içinde nefeslenin,
Kalbin sesini dinleyerek
Gönüllerde yer edinin

Mustafa Cilasun