0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
830
Okunma
Sevildiğin kadarını bilmelisin,
yürekli günlerin getirdiği hasreti,
uzayan zamanların, kavuşulmayan bedenini.
Susmak kadar anlatmalısın, içindeki ateşi.
Yaşarken bıraktığın izlerde aramalısın,
kaybettiklerinin acısını.
Bilmelisinki sonunda o sensin.
Yanar döner yıllar, geçecek elbet,
arkasında yaş bırakmadan belki.
Gülmeden ağlamaya gem tutan,
gözlerini kapatmadan, gecelerce.
Acı nöbetçi kapıda, sessiz bağırmalarla.
Kelimeler, kitaplar ve şiirler dolusu.
Bilmelisinki sonunda o sensin.
Islanırken yağmurda, nedenini düşünme,
Kahır yazılırken içindeki sayfaya,
beslendikçe büyüyen boşluk ve
içimdeki çözülemeyen düğüm.
Bilmelisinki sonunda o sensin.
ART 12.05.2009
