107
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
4996
Okunma
Mehpare! gözlerine bugün yine aldandım,
Hicrana döndü vuslat daha sana kanmadan.
Ateşi hecrin ile kor ayazlarda yandım,
Dil-i Suzan peşinde koşuyor usanmadan.
Yine kâbuslar bastı, uykular şerha şerha,
Yâr-ı bîvefâ için gönüller cerha cerha,
Bir buse-i yar ile can gelir tüm ervaha,
Bir kerecik gül artık, can canı kıskanmadan.
Bir gülüşün eritir sinemde derdi gamı,
Sen afeti cihansın öldürürsün adamı,
Yolunda ölüm bile yeşertiyor sevdamı,
Ermez felaha fakir seni bir gün anmadan.
Sefana doyum olmaz öldürsen yüz bin defa,
Âşığa eza değil maşuktan binler kefa,
Ben bende-i sadığım, eylerim ahde vefa,
Âşık âşık mı olur aşk oduna yanmadan.
Rüzgâr olup bağrıma efil efil es gayrı,
Bed çıkan şu sesleri ne olursun kes gayrı,
Ne diyeyim ben sana, her sözüne pes gayrı,
Ne olursun gel artık, sevdam köze banmadan.
Ey Ümit’im umudun ne zaman biter bilmem,
Başta sevda dumanı ne kadar tüter bilmem,
Öldürdü sevdan beni halim besbeter, gülmem,
Çık git artık gönlümden, âlem âşık sanmadan.
Ümit Zeki SOYUDURU
ANKARA - 15.06.2010
Şiirime yorumuyla güç veren sevgili Sevinç İNAL hanımefendiye sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
5.0
100% (66)