Dileğim!
esrik çocukluğun düş sandıklarına gizlenmek
oradan sobelemekti sevdayı,
kuruntuları asmak nar ağaçlarına,
çalıntı masumiyeti iliştirmek balonlara,
sonra gökyüzüne kancalamak iki bocuk gözü.


anlamlarım daralıyor,
nefes almak yok buralarda,
sırıtmak yok içi geçmiş palyaço’ya,
ellerimi sıktım,duası var veren elin,
veren el üstün müdür?
öpülür mü?Ağa’nın ki,


Dilenciyim!
her fırsatta aşka gebe limanım,
kuru gürültü değil hani,
çölsüz de kalabilirim,
serap’a dilsiz de,
kurumasın damarlarım.


vardır ya!
kesişince gölgeler,
provasız tüm aynalar,
hep karanlığa biçilir roller,
eziktir yüreğe ilişen paralar,
onsuz da olunmaz onunla da ölünmez,
umut başlarında aşk döşürülmez,


çünkü aşk oyuncak değildir,kıymetsiz ellerde ona şeklini ancak
Mecnun verir,o aşk ki dağlara dilencidir Leyla’ya değil,
gururdur aşkı dilenci yapan…

26.06.206

“Bir dilenciyim senden aşkı dilenen
Her fırsatta hor görülüp belki gülüp alay edilen
Bir dilenciyim geleceğini bilmeyen
Senden ne para ne pul nede acımanı bekleyen”

Orhan Gencebay