Aşvarya,
O sabah çıktı evinden
Yanında kardeşi,annesi vardı
Kumaş bakacaklardı kendilerine
Mahabalipuram’ın sokaklarında
Hoş bir eda ile yürüyorlardı
Esnafların bulunduğu sokakta
Aktarların dükkanlarının
Önünden geçerken
Baharat kokuları geliyordu

Önünde İpekli kumaşların asılı olduğu
Bir dükkana girdiler
İçeride bir genç karşıladı onları
Delikanlı donup kaldı yerinde
Annesi Şila
“Şuna bakabilir miyiz”
Kardeşi Kavita gülmeye başladı
Şila “sana söylüyorum” dedi
İrkildi birden genç
“Buyurun, buyurun efendim” dedi
Şiva gözlerini Aşvarya’dan ayıramıyordu

Bir ara annesi ile Kardeşi
Kumaşlara bakmaya dalıca
Aşvarya kenara doğru çekldi
Durumu fark eden Şiva
Yaklaşıp “adın ne senin” dedi
Genç kız cilveli bir edâ ile
“Aşvarya” dedi
Benim adım da “Şiva”
Tanıştı iki genç böyle gizlice

Bu nasıl güzellik diyordu Şiva
Şila’nın söylediklerini duymuyordu bile
Sorduğu sorulara cevap alamayınca
“Deli mi ne?” dedi
“Haydi kızlar gidiyoruz” deyip
Çıktı dükkandan

Hala şoktaydı Şiva
İnanamıyordu gördüklerine
Kimdi bu kız
Nerede oturuyordu
Öğrenmeliydi hepsini
Hemen kuzenini çağırdı yanına
Şu kızı takip edip
Bana nerede oturduğunu bildir
Tamam dedi kuzen,takibe başladı

Neyleyim sarayı neyleyim köşkü
Yürekte gül olur Aşvarya aşkı
Neler çıkar neler sen hele deş ki
……Değişiklik yaptı Şiva imajda
……Yeni bir aşk doğdu böylece Ganj’da

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz