-ki şimdi bir yol yok ardında,
bir kaç satırlık yüzünü bırakabileceğin,
bir sızın yok şu meşhur acılarından miras,
cevabını bulamayacağın sorularında yok,
ve sen en kabul görecek duanı da keşfedebilirsin artık,
günah işlemeye hala takatin kaldıysa...

-ki hangi suyla yıkamalıyım şimdi seni arınsın kirlerin,
hangi mazeretleri sıralamalıyım aşkın boynuna,
hangi dilde el açmalıyım tanrıya ki kesilsin cezası yüreklerin...

bu azabın vicdanı hiç olmaz biliyorsun,
hiç soramaz kör kuyu aşkların üzerimizdeki düğümlerini,
o çeker içine sadece, sadece susturur dilleri acı suyuyla,
kanmak istersin,içmek istersin bir yudumda susuzluğunu,
ve kan aşk olur damarında, susatır acını,
oysa susan ne sensindir ne de ben
susmanın marifet olduğu kurak saatlerde,
sadece ihanet kalmıştır geriye, kanı süzülmüş kalplerimizden...

-ki artık tanrının yaşları dahi arıtamaz bizi,
arıtamaz pisliğini, aşkı tırmalamış tırnaklarımızın,
oysa biz törpülemedik mi yanlışların eğesinde anları,
biz sızlatmadık mı sevginin dizlerini,
biz çözmedik mi kavuşma bağlarını fütursuzca...

biz değilmiydik muzur çocukları ortaklaşa yalnızlığımızın...

söylesene, hangi suç keşfedebildi seni bu denli,
bir bıçak gizlemiştin de göğsüne,
cinayetime yinede ortak ol diyordun,
kını tenin olan bir ölümdün sen belki,
-ki ben sana, herşeyimden vazgeçmişliğimi sarıyordum,
her defasında...

hadi söyle!
sesimi vuruyor mu rüzgarlar kıyılarına,
saçlarında dolanıyor mu vaveylalarım,
ya gözlerim aralar da bakışımla vurursam seni?
korkmuyor musun öfkemin lavlarından,
çek artık
çek adımlarını ötelerimdeki yollardan
çek! çeksin artık kalbim acı tadını,
-ki şevişip yaşamla yeniden
doğurabileyim kendi öz varlığımı...

Figen YARAR/Selcan ADALI 26.şubat.07