bir keman sesi duyuyorum uzaklardan
ağlayışları yüreğime vuruyor
ve kalbime bir yıldırım daha düşüyor...
bu kaçıncı ölüm sana...saymadım
bu kaçıncı özlem sana...saymadım
unutamayacağımı bile bile
saymadım sayamadım sensiz geçen günleri bile...

bugüne kadar hiç ıslanmadım
yağan yağmurların altında
bugüne kadar hiç ağladım
odamın sensiz karanlığında...
bozuk plaklar gibi aşık oldum sana
söylemedim hiçbir şarkıyı senin adınla
yarım kalan mektup gibi hala hasretim sana
bir türlü yazamadım seni
yırtık kağıtlarıma...

günler ayları kovalıyor
sensizliğim asılında hiç çekilmiyor
korkuyorum geceleri üşümekten artık
korkuyorum sensizliğe nöbet tutmaktan artık...
geceler dünden kalma yorgunluğumla
üstüme çöktükçe çöküyor
başımı kaldırıyorum bakıyorum etrafıma
yoksun...
gözlerimi büzüyorum yine
ve yine karanlık geceye
yağmaya başlıyorum....

ERDEM ÇAĞLAR