... ve kadın sustu

o güne kadar sessiz haykırışlarının yankısı bile duyulmuyordu boşlukta...

bir bakış kalmıştı hiç görülmedik, birde hiç olmayan hatıralar düşler ülkesinde...

çok uzaklara bakan bir çift göz hiç görülmedik, uzaklıklar kadar derin

ve o gözlerden süzülüp, bir kaç damla gibi görünen yaşam hikayesi yanağı(m)ndan sızan damlalar...

... ve kadın sustu, boğazına düğümlenen onca acıdan sonra.

uzatmak istedim ellerimi silmek için o göz yaşlarını ama ellerim okadar küçüktü ki yetişemedi akan damlara, az geldi senin düşüncelerine yüreğim, oysa okadar ihtiyacı vardıki, oysa o kadar kurumuştu ki kalp duvarlarımın gönül pınarlarına giden damarı... o damlalar hayat verecekti belki...

ama az geldim...

... ve kadın sustu, haykırmak istesede çekti fişi, uzunca bir çizgi var artık, birde ölüm sessizliğinin uğultusu.

susma konuş kadın... (slc)