O dildâr ile içtiğim acı çay bana bengisu.
Onun bir tebessümü dağıtır gönlümden pusu
Edasında gizem endamında ayrı bir büyü.
Gelir seher yeli ile onun bahar kokusu.

O Dildâr’a;
İçtiğim acı çayın müsebbibi senmişsin.
Ben burda harabeyken sen orda esenmişsin.

Semaverin sesinde demliğin nefesinde.
Suya sızan efsane gözümde tütenmişsin.

Bereketin saf hâli bardakta renk olurken.
Süzülen incelikle ruhuma desenmişsin.

Güzellik çağıl çağıl çağıldarken sesinde.
Cümle çirkinlikleri tavrıyla kesenmişsin.

Itrın haz vermiş cana tebessümün gül açmış.
Benim gönül dağımda aşk olup esenmişsin.

Gülistan yurdun imiş gülde öz su terinmiş.
Çayımda ıtır ve tat her yudumda senmişsin.

Sensiz tadım tuzum yok işittiğime göre,
Bensiz sen esenmişsin nefesler kesenmişsin...
Ankara,14.06.2010 İ.K



Paylaş |