4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
704
Okunma
Ben ’Sevgi’ ile bir zamanlar çok iyi arkadaştım....
Hiç karşılaşmasam
bilmesem,
Belki anlardım,
Hayır bu Sevgi değil,
Tanıyamadım...
Onun elleri sıcak, yüreği toktu,
Işıl ışıl gözlerinin benzeri yoktu
Yedi alem yanardı saçını savurunca
Gülümserse kaplanırdı pembe bulutlarla dünya
Oysa bak şuna,hayır!
Tanıyamadım,
Sevginin eli yüzü böyle olamaz
Bu yapaylık, bu müsibet
Buzlukta donuk bu ceset
Bildiğim kadarıyla
Üvey kardeşi ’Riya’...
Elif Şebnem Akal
Cevap Yaz