tutundugu söze bir söz eklese / düşecek
derinliğine bakıyor sığ görünen sözlerin / görmese girecek
korkuyor kopacağından dar ağzında sonsuz evrenin
sancısından kaçıyor ozan ruhu sinmemiş yüreklerin
susuyorum
duyarsa ürkecek

bir cam bilye gibi taşıyor şiiri dilinde
hiç duyuramayacağı sözler doldurmuş içine
seslense kütleşecek
ardındaki söze söz eklese eskiyecek
susuyorum
konuşsam kırılacak

canlandıramadığımdan
dörtköşe kağıtlarda biçimsiz rüyayı
develerin sırtında kıl fırçam
boyamaya başlamadım gerçeğimi
dokunsam solacak

avlayamadığımdan
söze gelen şairi / peynire gelen fare gibi
başucumda hep bir söz kapanıyla yatıyorum
sabahları çöpe ölü sözler atıyorum
saklasam kokuşacak

susuyorum
korkuyorum
kopacağından dar ağzımda sonsuz evrenin
büyüklüğünü anladım küçük görünen sözlerin