(etme Mustafam)

Ne hatırı kaldı,ne hâtırâsı
’Serhoş’ artık bende,bir hiç mustafam
Dilinden düşmedi ’barış’ sadası
Demekten bıkmadın hemi? mustafam

Bırak orda kalsın,her şey bir yalan
Zaman bir ilaçtı,olmadı derman
O’nuda öldürdük,hatırda kalan
Bir’kıyl-ü kâl’ imiş,de git mustafam


Dilde tad kalmadı,yürekte coşku
Maziye bıraktık,biz eski aşkı
’Sütten yandı dilim’,yürektekuşku
’Yoğurdu üfleyip’ içtim mustafam

Niye seveyimki,ne sevileyim
Neyini seveyim,O’nun mustafam
’Serhoş’bir verdim,daha nedeyim
Bir hak daha dersin,yeter! mustafam

Sevgiliden bilmez,sevgiden bilmez
İnsanlıktan bilmez,insanı bilmez
Derdimizi döktük,kulaktan girmez
Hepsi bir yalanmış,Hemi mustafam

Bu dert benim ile girsin mezara
Umutlar tükendi, olmaz kazâra
Bu mevzû sen gibi bir ’işgüzâra’
Sakın dert olmasın emi mustafam.....

Serhoş dert ne bilmez aman bilmesin
Düşmanıma dahi Allah vermesin
O’ne selam vermem,O’da vermesin
Aleyküm esselam demem Mustafam...

Ne dosttan sayarım nede düşmandan
Ne kinden yanayım,ne barışmaktan
Bende hiç farkı yok,filan fişmandan
Filancı fişmancı olduk mustafam...

O artık yüreği mahmur bir serhoş
Bu gönülden düştü,ki gerisi boş
Bir gönülden düşmek,olmasada hoş
Bırak bomboş kalsın,yürek Mustafam...

Kadir Kayaoğlu