Yapıp durma önümde zikzak,
Dertlerini çözüyor mu dolaşmak?
Sende mi sarhoşsun? Dolaşmayı bırak.
Gel dertleşelim be! nokta kardeşim…

Ben susayım, gel sen konuş.
Konuş artık konuş nokta kardeşim.
Tanışalım, ben memur emeklisiyim.
Nihayet tanıştık be ! nokta kardeşim.

Senin yerini kimse dolduramaz.
Yerini ? , ! ; “ ‘ hiç alamaz.
Ama ben emekliyim takan olmaz.
Dertlerimi sen söyle be! nokta kardeşim.

Ben sondan gelirim, sende sona gelirsin.
Sürekli hor görülmeyi sende bilirsin.
Ağlanacak halimize sende mi gülersin?
Gülsek de içimiz yanar be! Nokta kardeşim..

Benim dilim yok, kulağım sağır.
Toplumda yerimiz geriler ağır ağır.
Sen olsun bizlere açıver çığır.
Önder ol bize be! nokta kardeşim …

Çıkmaz sesimiz, kalkmaz kolumuz.
Hep bana diyen siyasilerce çizilir yolumuz.
Diyorlar ki sadaka veriyoruz onlar bizim kulumuz.
Bizim sandıkta olacak onlara sorumuz değil mi kardeşim?

Sanmasınlar bu noktalar birer çizgi.
Tüm duygularımız bunlarda gizli..
Kimisi yazılıdır, kimisi sözlü
Ankara duysun sesimizi değil mi nokta kardeşim…

Yılda bir defa beni övmesinler..
Her bütçede bizi dövmesinler.
Mehmet’i dostları sever; onlar varsın sevmesinler…
Boş ver biz ölürsek kader desinler;varsın sehit demesinler …
Söyleyeceğimizi söyledik rahatladık be ! nokta kardeşim…..

______ MEHMET ASLAN ______