Bir gün yuvamız dağalıpta kader ayırıverirse yollarımızı
Yolların ayrıldığı yerde sevgiler bitmezki
Gün gelipte kopmak varmış gerçek sevgi bağlarından
Bir çizgi çekmek varmış tüm inançlarımıza
Ve gün gelipte ayırmak varmış yollarımızı yaşantılarımızdan
Bir gün kopmaz sannedersin, bitmez zannedersin
İnanırsın en temiz duygularınla
Ama yaşam acı gerçeklerle doludur
Senin en inandıkların terk edivermiş günün birinde bakarsın
Ve gün gelir hiç bir şeye inanamazsın artık
En güzelini en safını en katışıksızını vermek istersin sevgilerinin
Bir bahar gününün yaşama sevincini ilk yağan karın hüznünü vermek istersin
Ama o almak istemez senin en içten gelen duygularını
Bir rüzgar olmuşsundur,bir yağmur onun yaşantısına,onun dünyasına
Ama o yinede istemez senin ışıklarını kararıverir dünyan
Böylesine inandığın bir gün aramaz olmuş bakarsın
Ve bir gün böylesine sevmişliğinle tek başına terkedilmişliğinle kala kalırsın
Keder renkleri yüzüne çizgi çizgi dolar
Bir ağ örülürki acılardan yüreğine çözemezsin
Gözlerinden sicim gibi akan yaşlarla ağlar durursun
Şiirlerinlede etkileyemez olursun artık
En güzel mısralar dilinde bile olsa söyleyemedikten sonra boştur
İnançlarının yerinde dayanılmaz bir sızı duyarsın unutulmuşluğun sızısıdır bu
Kahrolursun,ve hiç kimseye inanamazsın hiç kimseye anlatamazsın artık
Yanlızlığın bitmez acısını paylaşmak olurgecelerle tek yapabildiğin
Ve anıların dört duvarı kapanır üzerine
Alışmaya çalışırsın zaman zaman zorda olsa....
Yarın belki yokum o içimdeki bahar sevinci yitik,
Sen içimde kalan yudum yudum özlemsin
Ben hep seni bekledim bir zamanlar satır satır bekledim
Oysa unutulmuşluğumu bekliyorum bu kahrolası karanlıklarda sarmaş dolaş
Çok uzaktayım bilki çektiğimi aradaki yollar bilmez
Kalemim kimselere söylemez umutsuzluğumu
Senden uzak kalmak unutulmaktanda acı aslında
Yarın belki yokum boş yolların uzağından
Yarım kalmış umutlarımla hep seni bekliyorum
Seni bekleyeceğim özlemle seni bekleyeceğim gelirsin diye

BİR GÜN

NOT: Oktay arkadaşımla 1979 yılında yaşadığımız yoğun duygular içinde yazdığımız bir şiirimiz.