Yine titredi gönlüm bir ok çıktı yayından
Ah nereye düşecek bilmem ki bu serseri!
Nasibim çoktur benim mihnetlerin payından,
Ondan hep dâr görürüm âlemdeki her yeri.

Mazi bende hep yara ati bitmeyen çile,
Kafeslenmiş yüreğim altı hissimde zincir.
Düşünmenin azabı cinnet veriyor dîle
Ey mukadder sükûnet gel bu tufanı dindir.

Ruhum ki bir kördüğüm karanlıklar içinde,
Titrek bir kandil gibi bilmem ne gün sönecek.
Bir hayat ki sürdüğüm bin vehim var içinde,
Gönlüm, ah korkuyorum, mücrimlere dönecek.

Fakat Rabbim bitmesin, hiç bitmesin bu azap,
Akil kullar içinde ben divane gezeyim.
Ölüm, ömrüm oldukça yaksın beni bu kezzap,
Her saniye bu vehmi can evimde sezeyim.

Kapanırken gözlerim doğmak üzre ümide,
Yalnız hicran kalmasın bana dünyadan geri.
Asıl tufan koparken cankurtaran gemide,
Nurdan kapıyı bulup ah bir girsem içeri.