2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1367
Okunma
Hüzün ile maziye dalar oldu gözlerim
Kulaklarında çınlasın aşikâr sözlerim
Taş kalbinden söküp at nasır tutmuş yerimi
Far olarak kullandın göz nuru aşk fer’ imi.
Şaşkın bir haldeyim, mana vermiyor olanlar
Nasıl kıymet bulmuştu yalan ile dolanlar
Aşk karnesini doldurdum hep kırık notlarla
Sen ıraklarda gezerken yat ile botlarla.
İz kalmasın diye aşkın tüm harflerini çiz
Hâlbuki kalsaydın çok mutlu olacaktık biz
Melun akrepler, yılandan beter zehir saçtı
Sevdiğim sen, ilk fırsatta neden benden kaçtı.
Özüm selim, sözüm sana gelse de çok elim
Söz, bir daha seni işaret edemez elim
Tüm ümitlerimi kaybettim derken, nur doğdu
Senden kalan bütün aşk acılarımı boğdu.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz