Temmuzun yağmurlu toprak kokulu gecesi
Karanlığın içinde yeşili arıyor ışıklar
Kurbağalar sevinç şarkıları söylüyor
Taze ıslaklığa
Yalnızlığıma ortak rakımla

Gece güneşi bekliyor
Sevgili bekliyor aşklar
Düşümde konuşuyorum sevgiliye
Yok
Yalnızlığa söyleniyorum rakımla
Nerede

Uykudan uyanmışım uykuluyum
Sevginin aşkın yorgunuyum
Yalnızlığıma giriyorsun düşlerle
Karanlığa gömüyorsun aşkı
Ey aşk özgürlüğünü
Bıraktım ölen aşkın eline

Anıları yıkıyorsun yeşil karanlığa
Sevdaları arıyor gözlerim
Sıcaklığın serinliğe susaması gibi
İliklerimdesin
Rakımla paylaşıyorum yalnızlığı
Yokluğunu silmek için

Duyamıyorsun beni ama
Yutkunuyorum yalnızlıkta
Sazımın tellerinde
Anlatıyorum gözlerini
Seriyor sesleniyorum gecelerine

Ah çekişini yazıyorum
Gecelerin karanlığına
Kazıyarak gözyaşlarıma
Bir örgün var elimde gözün renginde
Göz bebeğime çiziyorum resmini

Var git gönül havalan
Biziz ki bu Alem’ de yalan
Ömür ki azalarak soluyor bak
Solar mısın gelip de bir gün
Unutulmuş sevdan ilen

13 Temmuz 1997 Mehmet Paşakahyaoğlu