4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1680
Okunma

Bir masum dokunuş gibiydi yüreğime düşen
Beni sevda meltemlerinde dolaştırıp,
Başımda kavak yelleri estiren
Bir tebessümündü güneşi gölgeleyen
Yıldızları bile kıskandırıp söndüren
Sadece ben değildim aşka küsen
Gidişinle gökyüzü bile ağladı
Ayrılıkta tüm şarkıları dillendiren
Nefesimi derinden kesen
Gittin ya gönül evimden,
Gölgeler hükmediyor artık güneşe
Yokluğunla üşüyen bedenim buz kesmekte
Sen yoksun ya,
Cemre bile düşmedi sensiz şehrime
Yüzünü görmedikçe her mevsim ayaz bana
Benim mevsimim de çiçekler açmaz daha
Beklemiyorum artık seni yalnızlığıma
Küstüm mevsimlik sevdalara
Yeniden sevmek mi? asla
Erteledim onu da başka bahara...
5.0
100% (1)