2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1414
Okunma

Ölü gözlerle bana bakma ey dost!
Hasretin en uzağında sen varsın
En yakına koymadın sen beni
Yüreğimde ince bir sızıdır bakışın
Bir sözünedir gelişim taa uzaklardan
Beklemesen, bekleme sen bekleme beni
Gidişine yetişemiyorum, yetiştirmiyor zaman
Kalıyorum her kalışta, ufka bakıyor umutsuz
Sen hoyrat bir rüzgâr gibisin ey dost!
Nerden eseceğin, nereden vuracağın belli değil
Beni zamansız bırakışındır burada
Hissiz bir yağmur tanesi gibi düşmekteyim
Avuçlarını açıp açıp bırakışınadır düşüşüm
Artık sen de tutamazsın, açma ellerini
Toprağa vardığında bedenim
Açarsan ellerini semaya açma
Kapat kapıları bugün kapattığın gibi
Ölü gözlerime ölü gözlerinle bakma artık
Bakma bana ey dost!
Artık bakma.
İzmir.26 Mayıs 2010