Merhaba
Muhabbet şehrinin hancısı
Hikâyemi dinle benden,
Satırlar aynam olsun
Garip, meçhul bir yolcuyum
Bilinmez bir girdabın derinliklerinde
Yıllardır yol aldım.
Hüzün çeşmesinden kana, kana içirdiler
Sevgi yaylasında sürüm olmadı
Kurtlarla dans ettim platolarda
Neler gördü bu başım
Tanıdığım onca simaların sesiz göçüşlerine
Tanık oldum.
Kimi zaman raydan sapıp
Tehlikeyi göze aldım
Gönüllere mihman olup
Yer verdiler kuruldum
Mahkemeyi kendim kurdum
Vicdanıma soruldum.



Edepten çıkmadım asla
Böyle gördük
Büyüklerden
Oku dedi zor şartlarda
İmkânsızı başaranlar
İlme heves sardı beynim
Karanlıklar kalktı birden
Şükrederek tohum saçtım
Ne bittiyse aldım yerden
Yol göründü bir el aldım
Ver elini terki diyar
Onca zaman diliminde
Hayat türlü renge boyar.


Sevgi imiş yolun başı sevgi imiş işin özü
Bir çiçeğe
Dil dökünce
Bir düşküne
Kol gerince
Kâinatı seyredince
İdrak edip anladım.
İnat ile inkâr eder
Kör gözleri kınadım.
Okunmamış kitap gördüm
Yaratılmış halifeyi
Kin güdenler silemezler
Yürek pasındaki hileyi
Servet değil aradığım
Ben insanı arıyorum
Ara sıra yoklayarak
Beni benden soruyorum.



Çok acıya duçar oldum
Ümitsiz hiç yaşamadım.
Baharlara hep imrendim
Kış kapımı çevirmişken
Coşa geldim kimi zaman
Çal dediler vurdum saza
Heybemdeki yükü dersen
Dürüstlüktür azığım.
Alın terim kutsalımdır
Kimseye vermedim haraç
Namerde boyun eğmem
Rabbim etmedi muhtaç
Duygular kabarınca
Dökerim sayfalarca
Zulme karşı dayanamam
Kasırgalı
Yel olurum.
Dost imdada çağırmışsa
Bu can gurban
Sel olurum.



Aç kapını behey hancı
Almaz mısın?
Bu yolcuyu!..
Uzun zorlu beller aştı
Bir şey çekti buralara
Bir tutku mu?
Arayış mı?
Bilmece mi?
Bunun adı
Esirgeme çok şey değil
Seni görmek muradı
Sevgi varsa yüreğinde
Kaldır yüksek surlarını
Uzat dostça ellerini
Hislerimle dokunayım
Gör mecnunu çöle doysun
Sevenlerce okunayım…

OZANMERDAN/ALİ BİLECEN