10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1126
Okunma
pasağını silerken yağmur
titredi çocuk
dumanıyla oynadı nefesinin
damlalarda aradı
aynalarda bulamadığı yüzünü
göremeyince;
yağmura nispet eder gibi
aktı gözleri....
süzülürken yere doğru yapraklar
yürüdü çocuk, ezdi yaprağı.
ezilmişliğine inat..
miadı dolmuş masallaraydı kızgınlığı..
merak etti neydi mutluluğa biçilen fiyat
avucuna sıkıp parmaklarını kenetlerken
alev alevdi gözleri
akmıyordu artık
sorular belirdi deli debren
yakına yakına
yana yakıla yürüdü....
bıraktı kendini yağmura
ve hiç bakmadı damlalara
kuruyup giden onca sıkıntı
çocuğun içnde büyüdü
minik elleri üşümemek için
ceplerine sığındı...
ıslattıkça yağmur. arındı çocuk
namlu ağzı yaşamların
garip dayanıklılığında
ışık gördü çocuk
çamura gömülen ayağının
küçük kalıbında....
Cevap Yaz