Günyüzü görmedim ömrüm de yazık
Şeytan denen meleğinden dünyanın
Dostum dediğimden yedikçe kazık
Gına geldi keleğinden dünyanın

Hem karamsar hem kötüyse örneğin
İmkânsıza oluyorsa dileğin
Şamarını yedikçe bu feleğin
Geçeceksin eleğinden dünyanın

İş edinmiş kimileri yalanı
Yetir diyor hâsılattan kalanı
Gizli gizli yapıyorlar talanı
Pay mı düşer evleğinden dünyanın

Vardık sandık medeniyet çağına
Düşüverdik tefecinin ağına
Garibanın tarlasına bağına
Suda akmaz göleğinden dünyanın

Ezildikçe her mekânda gariban
Ağa olmaz el malıyla bir çoban
Yırtılmışsa üstündeki tek urban
Yama olmaz gömleğinden dünyanın

Zamanla düşersen müşküle dara
O zaman çareyi aklında ara
Çıplak ayak düşüversek yollara
Geçilmiyor izleğinden dünyanın

Gece hayal gördün gündüzün gerçek
Doğruda yanlışta nedir ki ölçek
Arılar neylesin solmuşsa çiçek
Bal alınmaz küleğinden dünyanın

Güven duyduk kimdir nedir sormadan
Anlamadık son şamarı vurmadan
Kefen ördük kendimize durmadan
Meyvesinden çiçeğinden dünyanın

Karşımızda medya denen hokkabaz
Ne diyorsa sen aklına onu yaz
Düşünsene sende kendini biraz
Ders çıkarsan gerçeğinden dünyanın

Hey Coşari ne dersen de boşuna
Kimse bakmaz olmuş gözün yaşına
Sen yine de ortak eyle aşına
Uslanmadık köteğinden dünyanın

26.05.2010/Samsun

İbrahim COŞAR