4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1893
Okunma
Sıfatın belli, kibirlenme hiç kalem,
Yazdığın çizdiğini biliyor alem,
Sayende kimi ilim, irfan sahibi
Kimini dipten silip götürdün kalem,
Sen yazdıkça eriyip küçülüp kaldın,
Yorganında yontultu, abasız oldun.
Kimin derdine su, kimine od oldun,
Sonunda da küllere gark oldun kalem.
Beyazada özlemin çok olur senin,
Çizdikçe çizilip karaladın kalem,
Kimine kör talih , kimine kara yazı,
Helallıkda almadan göç ettin kalem.
Kimini sevginle aşka döndürdün,
Kiminin ocağını dipten söndürdün.
Laf söyletmedin ser’ine zat oldun,
Kitabı cildiyle yutup, bitirdin kalem.
Kalem kaşa adını verdin bezettin,
Kimin cezası ile kırıldın , kalem.
Gözün yakut değildir kömürdür kalem,
Asıl asaletin belli , odundur kalem.
CENGİZ DEREN
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz