Boynu bükük sarı bir gül gibi, hüzün dalında
Kaç hazanlar eskittim,ömrümün baharında
Yüreğimden külleri,avuç, avuç savururken
Yalnızlığımın rüzgarlarında,
Kırık dökük paramparça hayallerimle,
Yaşıyordum baş başa

Uykusuz geçen gecelerimin ardında,
Gözyaşı dökerken hüzzam makamında
Yalnızlığımın feryatlarını, avuçlarımla toplarken,
Sen sessizce yüreğime akıp,
Beni aşkın oltasına taktın.
İşte sendeyim, aşk bahçendeyim

Bir gül gibi sev beni
Yapraklarımı incitmeden,
Soldurmadan kokla işte
Çek ta iliklerinin derinliklerine,
Alev, alev yaksın bu aşk, ikimizin de yüreğini

Hiçe giden şu ömrümün, boşluğunda yaşarken
Meğer seni ne çok beklemişim
Ne çok sevmişim
Ruhuma saldığın sevginle
Seni ne çok özlemişim
Ben de seviyorum hayatı şimdi
Artık sen varsın yanımda
Yüreğimi dolduran sevginle hatıralarım,

İdam oldu kalbine şu garip kalbim
Sevgin bir örümcek ağı gibi.
Sardı tüm bedenimi
Öyle bir aşk fırtınasını,estirdin ki yüreğime
Aşkın volkanlarında yakıyorsun beni
İşte haykırıyorum sana sevgimi
Seni seviyorum hem de deliler gibi
Hiç bir şeyle ölçemem değerini

İki kelimeyle seni anlatamam
Seni öyle çok sevdim ki
Ömür boyu yaksın razıyım, bu aşkın ateşi
Artık yollarıma,
Dikenleri de sersen gül yerine
Basar çiğnerim, sana gelirken acıtmaz bile
Nefesimi istersen eğer, nefesine
Veririm ruhumu, senin ellerine
Dünüm, bugünüm, yarınım derken
Aşkın cennetini, sen döşedin gönlüme
Al yüreğimi avuçlarına,
Seninim işte
Zeynep Eroğlu 08 03 2010