Yalnızım,
Nasıl anlatsam yalnızlığımı sana?
Anlatsam da anlamazsın ki…
Güneşe ulaşmak isterken ellerim havada,
Birer birer toprağa düştü dostlarım,
Gözlerimin önünde çığlık çığlığa …

Yuvamda gurbete düşürdün beni.
Neydi suçum seni sevmekten başka?
Az mı kol kanat gerdim,sana kızgın güneşte ?
Su diye inledikçe bulutları topladım sana ellerimle…
Sellere göğüs gerdim kollarım koparcasına.
Aşkım zarar görmesin diye….

Sevmiştim seni, beşiğin olmuştum.
Evinde eşiğin, sofranda kaşığın olmuştum.
Mezarda bile yalnız bıraktım mı ben seni ?
Ama boşunaymış sevgim.
Bana yaptığın zulümle anlaşılıyor gerçek.
Dostlarımı sen yaktın tek tek….

Bir kibrit çöpüne, bir sigaraya sattın beni.
Simsiyah kömür oldu dostlarım.
Ben sevgi beklerdim senden,
Bir damla sevgiyi esirgedin benden…

Yalanmış sevgin,
Nerede kaldı verdiğin sözler…
Hani sohbet ettiğim kuş dostlarım?
Nerde komşularım kır çiçekleri?
Tavşan dostum gitti artık gelmiyor geri…
Burnumda tütüyor artık;
Ihlamur, akasya ve iğde çiçekleri…
Çocukların sesini özledim,
Kelebekler kanat çırpmıyor üzerimde…
Hani bir kahvenin kırk yıllık hatırı nerde?

Ey vefasız dostum,
Şimdi hesaplaşıyor musun vicdanınla ?
Sen adam olamadın, olamazsın da bu para hırsınla…
Yalnız bir çamım artık,
Bir beklentim yok dünyadan…
Şimdi hıçkırıklarımı duyuyor musun ?
Ta uzaklardan …..
Sana beddualar edemiyorum,
Yaktığın Marmaris dağlarından …..

______ MEHMET ASLAN ______