kalbimde senin yaran yüreğimde dostlarınki
ömrüm geçip gider aslında ağlamaklı
duman ve sis gecenin karanlığında
oturmuş seyrederim ay ışığında
yıldızlardan dilek bile tutarım bazen
bazen ikimizin adını yazarım
ansızın dalıp gider gönlüm eskilere
hani seninle ilk tanıştığımız sokağa
el ele tutuştuğumuz belkıde papatyaların
yapraklarını tek tek yolduğumuz
güneşin ışıklarının ısıttığı sahilde
martıların sessiz çığlığı yakamozların parıltısı
bir ağacın üstünde ihtiyar bir tırtıl
kadehlerden aşkı yudumlandığı
gözyaşlarımızın sessizce yüreğimize aktığı
bayramlarda elini öptüklerimizin sokağı
bir expres hzıyla yaşanan aşk vagonunda
şimdilerde bomboş ellerim gibi
akıp gittin yine gözlerimden ayışığı
düş sokağında hayallerimiz saklı
bir sessizlik bir sessizlik türküsü dudaklarımda
gözlerim dolu dolu bu akşam
dedimki birde geriye dönüp bakam
ömrüm geçip gitmiş yalnızlar sokağında
oysa bir ben bir kalemim kalmış
soğuk bir odada sigaramın dumanında
dertlerimin uçuştuğu kalemimim tükendiği
göz yaşlarımın kağıda damladığı
yazmaya artık ne gerek vardı
gözümden dökülen iki damla yaş anlattı
herkese seni ve beni yalnızlığımı
bir şiir buldum kitaplarımın arasında
dupduru ve sade duruyordu
seni anlatıyordu yüreğime aslında
gece çoktan bitmişti geriye bir tek
sen ve ben kalemimiz kalmış bu sonbaharda
hızlı geçip giden expres gibi aşk vagonunda
AŞK VAGONUNDA:::Blue_White