giriş

yakışır kuşandığın roller,
sana yazılmış
tüm mutsuz sonlar,
dramlar.
başrolünde gözyaşların
ve izbe bir hüzün meyhanesinin
assolisti;
değişmeyen.
en ücra köşede figüran ben
tüm hallerimle sadık
tüm sözlerimle itaatkardım

gelişme

kaybetmenin esrarındayım şimdi.
kuytularım bin harple harap
cam fanusa hapsolunmuş
güvercin meselindeyim.
dilimde
’kahrolsun yalan aşklar’
sloganıyla sen;
ve ihanetlerinle derinlerimde
bir zerre olsa da ruhun,
açılacak bir kapım var yine de
ışığa;
tüm mumlara üflemeyi unuttun
anla ki
sildim yüzümden,
gözlerinin izini
va baktığım yerde artık yoksun.

sonuç

zamansız üşümeler kalacak bana belki.
cinayetler,suçlar
pek masum gözükecek artık.
faili olduysan aşklarının tüm şehrin
ve kaçaksan hala bir köşede,
tüm adi suçlar beraat etmeli
ve tüm yargıçlar ipe gitmeli..

ve bitti(n)